Fırat : Tatlı su - Türkiye'nin en uzun akarsuyu |
| Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni |
| Filiz: Ağaçtan süren taze dalcıklar |
| Firuze: Mesut, mutlu - Açık yeşille gök mavisi renkleri arasında kıymetli taş |
| Fuldem: Her zaman geniş açık görüşlü |
| Fulden: Her zaman geniş açık görüşlü |
| Fulya: Nergislerden soğan köklü bir bitki |
| Funda: Küçük çalılık / Süpürge otu |
| Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim |
| Gazal: Ceylan, geyik - Güzel, iri göz |
| Gediz: Su birikintisi, gölcük - Ege'de bir akarsu |
| Gencay: Ayın bir haftalık hali, hilal |
| Gencay: Hilal |
| Gencer: Genç yiğit |
| Genco: Genç olmaktan,genç o anlamına |
| Giray: Uygun, eskiden Kırım hanlarına verilen ünvan |
| Girgin: Kolay yakınlık kuran |
| Gizem: Sır / bilinmeyen şeyler, esrarengizlik |
| Gökalp: Mavi gözlü yiğit - Göklerin yiğidi |
| Gökay: Gök ve Ay gibi güzel olan |
| Gökben: Özü genç olan |
| Gökberk: Yeşil yaprak |
| Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolucan |
| Gökçe: Gökrengi, göğce |
| Gökçe: Sevimli güzel / Gök rengi, mavimsi |
| Gökçen: Mavi gözlü |
| Gökçen: Güzel, hoş |
| Göker: Gökyüzü gibi er |
| Gökhan: Göklerin hakanı Gök gibi büyükhan |
| Gökmen: Gök rengi gözlü |
| Göknil: Gökyüzüne ait olan, Gök + Nil olarak da düşünülebilir |
| Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü |
| Göksel: Gökle ilgili, göğe ait |
| Göksu: Mavi su, akarsulara verilen ad |
| Gökşin: Gök gibi mavi gözlü / Sonsuz mavi derinlik |
| Göktan: Mavi şafak |
| Göktuğ: Gök renkli Tuğ sahibi |
| Gönül: Kalp, eğilim, sevgi arzu heyecan gibi duyguların bulunduğu yer |
| Görkem: İhtişam, gösteriş |
| Gözde: Göze girmiş, birince sevilip beğenilen |
| Güçhan: Çetin, güçlü han |
| Gül: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeği |
| Gülbahar: Ebru yapmakta kullanılan koyu kırmızıboya |
| Gülben: Ben, gül'üm anlamında |
| Gülbiz: Bizim gülümüz |
| Gülçin: Gül derleyen, gül toplayan |
| Güldem: Hiç solmayan her dem gül, her dem gülen |
| Gülden: Gül gibi, güle ait, gülden yapılmış |
| Güler: Gülen, sevinçli, sevinç ve mutluluk dağıtan, temiz kalpli, insanları mutlu eden |
| Gülin: Güle ait olan, gülden gelen |
| Güliz: Gül gibi güzel iz bırakan |
| Gülseli: Gül seli |
| Gün: Gündüz vakti / Aydınlık |
| Günalp: Güneş gibi yiğit |
| Gündoğdu: |
| Gündüz: Gecenin karşıtı |
| Güneri: Günün yiğidi |
| Güneş: Gezegen sistemimizin enerji kaynağı |
| Güneş: Kendi sistemi içindeki gezegenlere ısı ışık veren gökcismi |
| Güneşi: Gündüz kadar güzel |
| Güney: Dört yönden biri - Her zaman güneşli yer |
| Günhan: Oğuz'un altı oğulundan Güneşi simgeleyenin adı |
| Güniz: Günün başlangıcını belirleyen görüntü |
| Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru |
| Günsel: Günle ilgili güne ait |
| Günsel: Gün ışığı, ışık seli |
| Günseli: Işık seli, bol parlak ışık demeti |
| Günser: Işık ver, parla |
| Güntan: Güneşin doğuşundan az önceki zaman |
| Güntekin: Güneş gibi tek |
| Güral: Çok al, bol al |
| Güralp: Güçlü yiğit |
| Güray: Bereketli, bolluk içinde olan ay |
| Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan |
| Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan |
| Gürel: Sürekli oluşum ve dönüşüm halinde olan |
| Gürkan: Gürbüz, kanı bol |
| Gürol: Hayat boyu herşeyin bol olsun |
| Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan |
| Gürsoy: Güçlü, kalabalık soydan |
| Gürtan: Işıklı, geniş tan yeri |
| Güven: İtimat, emniyet |
| Güven: Birşeyden beklenen niteliğe inanıp ona göre davranmak |
| Güvenç: Güven - Sevinçli - Dayanak, yardım |
| Güzey: Güneş görmeyen yer, kuzey |
| Güzin: Seçici, beğenici |
| Harika: Eşyanın tabiatı dışında, doğa üstü, garip şey, olağanüstü |
| Hasret: Özlem |
| Hatay: İl adı Antakya olan kentimizin adı |
| Hayal: İnsanın beyninde kurduğu düşünceler , kesitler, olaylar |
| Hayat: Yaşam, doğumdan ölüme kadar geçen süre |
| Hazal: Haz duy, tad al anlamında |
| Hazan: Güz, sonbahar |
| Hazar: Barış / Bir yerde oturma hali |
| Hazer: Deniz, büyük su |
| Hıncal: Öc al, intikam al anlamında |
| Hümeyra: Aklık, beyazlık |
| Hüray: Ay gibi özgür |
| Ildır: Parıltı, parlayış - Alacakaranlık |
| Ildız: Yıldız - Gündönümünden 10 gün öncesi |
| Ilgar: Çabuk, hızlı - Hücüm, akın - Havanın açık olması - Öfke |
| Ilgaz: Atın dört nala koşması - Akın, hücum - Çankırı'nın merkez ilçesi - Bir dağ |
| Ilgaz: Hücum, akın - Bir dağ |
| Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen birtür ağaç |
| Irmak: En büyük akarsu, nehir |
| Işık: Cisimleri görmemizi sağlayan fiziksel erke |
| Işık: Cisimleri görmemizi sağlayan fiziksel erke |
| Işıkhan: Işıklı han |
| Işılay: Ay ışığı, mehtap |
| Işıltı: Parıltı, titrek ışık |
| Işın: Bir ışık kaynağından çıkan ışık demeti |
| Işın: Bir ışık kaynağından çıkan ışık çizgisi |
| Işıtan: Aydınlatan, ışık veren |
| Itır: Güzel koku / Çiçek |
| İdil: Kır hayatını anlatan şiir, ya da yazı - İçten, saf aşk |
| İlayda: Su perisi |
| İlbey: Egemen olan |
| İlcan: Ülkede en sevilen |
| İlcan: Ülkenin canı, sevdiği |
| İlgi: İlişki - Yakınlık duyma |
| İlgin: Yabancı, gurbette yaşayan |
| İlham: İçe doğma, esin |
| İlhan: Bir ülkenin egemen hanı |
| İlkan: İran'da devlet kuran Türk hükümdarı |
| İlkay: Ayın ilk günlerindeki hali |
| İlkay: Ayın ilk hali |
| İlkben: Ben ilk'im anlamında |
| İlkcan: İlk doğan erkek çocuklara verilen ad |
| İlke: Temel düşünce, prensip - Temel bilgi - Davranış kuralı |
| İlke: Temel düşünce, ana görüş ve inanış |
| İlker: İlkle ilgili, ilk erkek çocuk |
| İlkin: Öncelikle, ilkle ilgili, ilk olan |
| İlkin: Önce, öncelikle |
| İlknur: Ayın ilk hali |
| İlksen: Önce sen anlamında |
| İlkyaz: Bahar sonu, Yaz başlangıcı |
| İlsu: lkenin suyu, bereketi |
| İltekin: Tek eşsiz ülke |
| İlter: Yurdunu seven, koruyan |
| İlter: Yurdunu seven, koruyan |
| İmge: Zihinde tasarlanan /düş hayal gibi gerçekleşmesi özlenen şey |
| İmren: Görünen bir şeyi ya da bir isteği elde etme isteği |
| İnal: Kendisine inanılan |
| İnan: Dizgin - Yönetme - İman |
| İnci: İstiridyede oluşan küçük değerli süs tanesi |
| İpek: İpek böceği kozası çözülerek çıkarılan ince parlak tel |
| İrem: Cennet / Şam ya da Yemende bulunduğu ileri sürülen eski ünlü bahçe |
| İsmail: İbrahim peygamberin Tanrı'ya kurban adadığı oğlunun adı |
| İşcan: Çalışkan |
| İyem: Güzellik |
| İzel: İz + El /El izi anlamında |
| İzgi: İyi, güzel, adaletli |
| Jale: Kırağı, çiğ, şebnem |
| Jerfi: Derinlik |
| Jiyan: Kızgın, hışımlı |
| Jülide: Karışık, dağınık saç |
| Kaan: Hükümdar, hanların hanı |
| Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur |
| Karacan: Esmer - Küçük ağaçcık |
| Karahan: Esmer hükümdar |
| Karan: Kahraman, yürekli - Karanlık |
| Karanfil: Kokulu bir çiçek |
| Karatay: Selçuklu devlet adamı |
| Kardelen: Baharda çok erken açan bir çiçek - Çiğdem |
| Karmen: Parlak kırmızı |
| Kartal: Yırtıcı bir tür kuş |
| Kartay: Yaşlı, pir |
| Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi |
| Kayra: Büyük birinden gelen iyilik - İhsan |
| Kerem: Cömertlik, soyluluk büyüklük |
| Keyhan: Dünya |
| Kılıç: Sivri uçlu,keskin, çelikten silah |
| Kırca: Dolu - Ufak taneli kar - Borayla gelen yağmur |
| Kırdar: Ölçülü davranış |
| Kırhan: Kırçıl han |
| Kıvanç: Sevinç, hoşlanma |
| Kıvılcım: Yanan mddeden sıçrayan küçük ateş parçası -Harekete geçiren |
| Kıvılcım: Yanan bir maddeden sıçrayan ateş parçası |
| Kiraz: Gülgillerden bir meyva ağacının sulu |
| Kolçak: Yiğit, mert, koçak |
| Konur: Bozla sarı arası bir renk - Yanık kırmızı - Gururlu, kibirli - Kahraman, |
| Koral: Sınır muhafızı |
| Koralp: Yiğit sınır muhafızı |
| Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler |
| Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan |
| Korçak: Heykel |
| Korhan: Ateş gibi hakan |
| Korkut: Büyük dolu tanesi - Hayali yaratık |
| Kortan: Kor renkli tanyeri - Yalçın kaya - Pelikan |
| Köker: Köklü soydan gelen |
| Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında |
| Kubat: Kaba, şişman |
| Kumru: Güvercinden küçük boz renkli kuş |
| Kuntay: Ay gibi sağlam, güçlü |
| Kunter: Sağlam, kuvvetli |
| Kurtuluş: Kötü, tehlikeli durumdan kurtulma |
| Kutan: Dua, yalvarma - Saka kuşu |
| Kutbay: Uğurlu kişi |
| Kuter: Kutlu, uğurlu kişi |
| Kuthan: Kutlu hükümdar |
| Kutlay: Kutlu, uğurlu ay |
|
|
